ronenmo.reismee.nl

Tsachilas

De afgelopen drie dagen verbleven wij bij de Colorado-indianen (de Tsachilas). De gemeenschap waar wij te gast waren, bestaat uit ongeveer 600 personen. Deze groep heeft nog een sterke eigen cultuur, terwijl steeds meer Colorados Westerse kleding gaan dragen. De shamaan speelt een belangrijke rol in de gemeenschap. Hij wordt ook veel bezocht door mensen uit heel Ecuador voor de meest uiteenlopende kwalen. Ook hier moesten wij communiceren met handen en voeten. We werden enthousiast ontvangen en tijdens ons verblijf kregen wij uitleg over de geschiedenis en de cultuur. Wij waren de enige bezoekers en sliepen in een eenvoudige hut van bamboe en palmbladeren op het dak. Midden in de eerste nacht begaf mijn houten bed het voor een gedeelte. De dwarsliggende planken konden het gewicht van deze European zeker niet aan. Het euvel was overigens snel verholpen.

De mannen en vrouwen beschilderen hun gezicht en lichaam met zwarte strepen en de mannen brengen hun 'bloempotkapsel' in model met een fel rode Kleurstof. De rode kleur staat voor leven. De zwarte strepen beschermen de Tsachilas tegen ziekten. De mannen lopen in blauw witte rokken met een rode band rondom de heupen. Op de tweede dag heb ik besloten - na enige twijfel - om mijn haar ook maar fel rood te laten verven. Het haar werd ingevreven met een natuurlijke kleurstof, waardoor het lijkt alsof je een hoofddeksel draagt. Zij gebruiken 'achiote', waarvan de pitten een mooie rode kleur geven. De zwarte kleur, die er bij ons beiden nog steeds op zit, is afkomsig van een vrucht. Het voelde wel een beetje vreemd om in hun kleding met rood haar en zwarte strepen rond te lopen. De fotos hou ik dan ook liever voor mezelf. De vrouwen kleden zich met een veel kleurige rok in alle kleuren van de regenboog en thans vaak in Westerse bovenkleding.

We zijn ook in een soort sauna geweest, gebouwd onder de grond. Deze ondergrondse kamer was van hout gemaakt met een rond gat. Daardoor werden warme stenen gerold, die in een gat terecht kwamen dat gevuld was met warm water en een soort bloemengeur. Zo zaten we in feite in een stoombad.

Verder hebben wij diverse hikes door het woud gemaakt met uitleg over medicinale planten. Apart was een plant dat de haartjes uit je gezicht trekt. Zij gebruiken dit als een soort scheerapparaat. Ik kan jullie verzekeren dat dit niet lekker scheert en behoorlijk pijn doet. Onze gids kon daar alleen maar om lachen. Binnen handbereik groeit vrijwel alles wat zij nodig hebben, zoals fruit, cacao en koffiebonen. Drinken verkregen wij door suiker uit riet te halen. Douchen kon in de rivier, maar het water stond erg Laag. Wassen met jouw water is toch heerlijk. S avonds kregen wij uitleg over de locale muziek.

De Tsachilas is een indianenstam die in totaliteit uit nog ongeveer 2500 man bestaat met een sterke eigen cultuur en traditie, al worden ook zij langzaam maar zeker ingehaald door de Westerse maatschappij. Ondanks dat wij elkaar niet konden verstaan hebben wij veel van deze gemeenschap opgestoken. Een mooi moment was dat wij bij ons afscheid beiden een palm hebben geplant, die nog minimaal 100 jaar zal blijvenstaan.


Reacties

Reacties

Edgar

Ah, nu ik nog eens op de foto op de app kijk herken ik je alsnog. Staat leuk hoor dat rode haar, gewoon zo houden. Ook handig dat je geen jasje hoeft te dragen bij die outfit!

Lotte

Haha nu ben ik toch wel benieuwd naar de foto`s!
Hopelijk blijft het rode haar nog even zitten haha.
Klinkt echt vet allemaal, veel plezier nog!

Groetjes Lottt

riny

Zondag is het weer met plezier jullie reisverslagen laten lezen en voorlezen,Monique je vader kijkt ernaar uit!!!
Groetjes !

Trudi

Wat een machtige blog is dit weer. Nou je kan mij niet wijs maken dat Monique geen foto van jou gemaakt heeft Ron. Ben heel benieuwd ...zal je vast wel goed staan! En ach je kan altijd zeggen dat het een Indiaan is hahaha. Lijkt me lekker zo'n stoomkamer en wat fijn dat alles wat je nodig hebt zo maar rondom je hutje groeit.....scheelt een hoop gezeul met boodschappen tassen. Wat een bijzonder idee dat er over honderd jaar nog steeds twee palmen staan die jullie hebben geplant. lieverds blijf genieten en ons verrassen met jullie heerlijke verhalen. liefs Trudi en Dick

Naud

Nu zullen jullie wel nieuwe inspiraties hebben opgedaan voor het komende carnavalsseizoen. Een outfit die niemand heeft. Heel bijzonder om tussen de lokale bevolking te leven.
Weer een mooi verhaal en ervaring erbij.
Op naar het volgende avontuur.
Groetjes Naud

Gon

Geweldig verhaal, rood is niet lelijk, het moet een echt indianengevoel hebben gegeven in zo'n vermomming. En met twee palmen door jullie gepoot blijven zij zich jullie ook goed herinneren. Mooi idee!!!
Liefs, we zijn weer benieuwd naar het vervolg van jullie avontuur.
Rien & Gon

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!